In meer dan veertig jaar klom Margolis op tot een van de meest gerespecteerde regisseurs en producenten in de televisiewereld. Hij werkte mee aan een breed scala aan uitzendingen, van flitsende awardshows tot hartverwarmende specials. Tot zijn credits behoorden iconische ceremonies zoals de Academy Awards, de Golden Globes en de Emmy Awards zelf – shows die niet alleen technische expertise vereisten, maar ook de intuïtie om het juiste moment, het juiste gezicht, de juiste emotie op het perfecte moment vast te leggen.
Ondanks de opvallende aard van zijn werk bleef Margolis grotendeels onbekend bij het grote publiek; zijn aanwezigheid werd eerder gevoeld dan gezien. En toch werd hij in de industrie vereerd. Zijn collega’s beschreven hem steevast als kalm onder druk, vol vertrouwen in zijn visie en met groot respect voor zowel het talent op het podium als de crew erachter. Hij was niet opzichtig; hij zocht niet de schijnwerpers op. Maar zijn professionaliteit sprak luider dan woorden. In een omgeving die vaak gedreven werd door ego en adrenaline, was Margolis een zeldzame figuur van kalmte en samenwerking.
De manier waarop Jeff Margolis televisie benaderde was niet alleen technisch – het was diep menselijk. Hij begreep dat live televisie meer was dan alleen camera’s en kabels. Het ging om verbinding. Het ging om de elektrische energie van het huidige moment, gedeeld door mensen in het hele land in realtime. Hij had een instinct om te voelen wat kijkers wilden voelen, en hij wist hoe hij uitzendingen moest maken die ons raakten, opbeuren en ontroerden.