“Natalie had geen man,” zei ik.
“Nou ja, we waren niet officieel getrouwd, maar we leefden wel samen alsof dat wel zo was,” antwoordde Michael.
« Ze heeft het me nooit verteld, » zei ik.
« Natuurlijk niet. Ze was bang dat je haar zou verlaten, » antwoordde Michael.
« Waarom zou ik haar verlaten als ze een ex heeft? », vroeg ik verbaasd.
« Omdat de brieven waarvan jij denkt dat ze van een geliefde komen, helemaal niet van een geliefde afkomstig zijn, » antwoordde Michael.
« Van wie zijn ze dan? » vroeg ik.
« Laten we naar mijn auto gaan. Ik zal je alles laten zien, » zei Michael.
We liepen naar zijn auto en Michael gaf mij alle kopieën van de brieven die Natalie had ontvangen.
Ik was zo geschokt dat ik geen woord kon uitbrengen. Ik nam de brieven aan, gaf Michael het geld en ging naar huis.
Mijn handen trilden de hele rit. De brieven lagen op de passagiersstoel als de zwaarste last die ik ooit had gedragen.
Ik kon niet geloven dat Natalie dit voor me verborgen had gehouden, dat ze had gedaan alsof alles goed was, dat ze naar me had geglimlacht, dat ze had gelogen over het feit dat ze mijn kijk op het leven deelde.
Ik parkeerde vlakbij het huis, pakte de brieven en ging naar binnen. Natalie zat op de bank en zag eruit alsof ze had gehuild.
Ik gooide de brieven voor haar neer. « Waarom heb je me niet verteld dat je een kind hebt?! » riep ik.
Natalie keek bang. Eerst keek ze naar mij en daarna naar de kindertekeningen met de tekst « Ik en mama » en plaatjes van een klein meisje.
« Waar heb je dat vandaan? » vroeg ze.
« Hoe kon je dit voor me verbergen? Hoe kon je me in de ogen kijken en zeggen dat je geen kinderen wilde, terwijl je al een dochter had? » riep ik.
“Ryan, waar heb je dit gevonden?” vroeg Natalie.
« Ik heb gelogen. Gisteren ontving je een brief, maar ik heb hem onderschept. Er stonden dreigementen in, dat als je geen 10.000 dollar betaalde, ik alles zou uitzoeken. Ik heb besloten om hem zelf te betalen en alles uit te zoeken, » antwoordde ik.
“Heb je Michael gezien?” vroeg ze.
« Ja. Maar dat is niet zo belangrijk als het feit dat je tegen me gelogen hebt! » riep ik.
« Ik heb niet gelogen! Ik wil echt geen kinderen meer! Want mijn kind is me afgenomen, en ik wilde niet dat dat nog eens zou gebeuren! » schreeuwde Natalie.
« Wat bedoel je? » vroeg ik.
« Heeft Michael je niet alles verteld? Dat klinkt als hem, » zei Natalie. « We hadden een toxische relatie, en toen ik uiteindelijk besloot te vertrekken… kreeg Michael de volledige voogdij over Katie. Ik had geen huis of baan, dus het was makkelijk voor hem. Hij dacht dat ik zou blijven. »
« Oh, en het kind… Katie, is zij veilig? » vroeg ik.
« Ja, hij is een heel goede vader en zijn moeder helpt hem. Maar het enige wat ik nog heb zijn Katie’s brieven en de foto’s die Michael me stuurt, » antwoordde Natalie.
« Waarom heb je het me niet verteld? Waarom heb je al die tijd gezwegen? » vroeg ik.
« Omdat je geen kinderen wilde, en ik hou van je, Ryan, en ik was bang dat je me zou verlaten als je erachter zou komen, » antwoordde Natalie.
« Ik kan niet geloven dat je dit zo lang voor me verborgen hebt gehouden, » zei ik.
« Wat had ik anders kunnen doen? En het feit dat je er achter mijn rug om achter bent gekomen, is niet bepaald geweldig! », antwoordde Natalie.
« Dat had ik niet gedaan als je me alles had verteld! » riep ik.
« Je zou me meteen verlaten hebben toen ik het je vertelde! » schreeuwde Natalie.
Ik bleef lange tijd stil en dacht na over wat ik moest doen, wat het juiste zou zijn om te doen, voordat ik uiteindelijk zei: « Ik wil Katie ontmoeten. »
