Na nog een miskraam schreven de artsen Courtney een lage dosis vruchtbaarheidsmedicijnen voor om het risico op een meerlingzwangerschap te minimaliseren.
“Ik had helemaal geen hoge dosis,” legde Courtney uit.
Maar toen kwam het moment dat alles veranderde.
Een positieve zwangerschapstest leidde tot een routinescan en toen kregen ze de schok die hun leven voor altijd op zijn kop zou zetten.
Toen de verpleegster naar het scherm keek, werd ze bleek.
“Het zijn er zes,” zei ze zachtjes terwijl Eric sprakeloos naar het scherm staarde.
“Ik viel bijna flauw,” herinnert hij zich.
De kans om met zes zwanger te worden met de lage dosis vruchtbaarheidsmedicijnen die Courtney kreeg, was één op vijf miljoen. Maar tegen alle verwachtingen in, was dat precies wat er was gebeurd.
“De meeste mensen denken dat het IVF was en dat we zes embryo’s hadden geïmplanteerd, maar dat was niet zo,” legt Courtney uit.
“De medicatie was gewoon een orale behandeling die helpt bij de eisprong.”
Maar met de enorme risico’s die gepaard gaan met zwanger zijn met zes embryo’s, adviseerden de artsen Courtney en Eric om selectieve reductie te overwegen. Dit is een procedure waarbij het aantal foetussen wordt verminderd om de overlevingskans van de rest te vergroten.
De gedachte om een aantal van hun baby’s te verliezen was ondraaglijk en Courtney, overmand door emoties, brak huilend ineen.
“Het enige waar ik aan kon denken was: Hoe ga ik zes baby’s dragen zonder dat mij iets overkomt? Zodat ik er nog steeds kan zijn voor mijn drie kleine jongens?” zei ze.
Te midden van alle onzekerheid nam het echtpaar Waldrop een zware beslissing die alles zou veranderen: Ze kozen ervoor om de zwangerschap niet af te bouwen, ondanks de ernstige risico’s.
“Het was alsof er een enorme last van mijn schouders viel,” vertelde Courtney.
“Het was de eerste keer dat ik echte vreugde voelde sinds we wisten dat ik zwanger was.”
