Een onderbroken afscheid
Sylvain geloofde dat hij de kerk binnenging om afscheid te nemen van zijn vader. De plaats was bijna leeg, alleen gevuld met de naaste familie, de lucht zwaar van verdriet. Hij had Bella, zijn trouwe Duitse herder, buiten in de auto achtergelaten.
Bella was niet rustig. Ze krabde aan het raam, kreunde en blafte, weigerde daar te blijven. Het was alsof er diep van binnen iets alarm sloeg.
De hond die niet wilde stoppen
Toen het laatste volkslied in de kamer weerklonk, gleed Bella naar binnen. Ze reed recht op de oprit, op weg naar de kist. Zijn geblaf was heftig, onophoudelijk en noodgevuld.
Iedereen heeft bevroren. Alle ogen draaiden zich naar haar toe. Sylvain’s hart stopte met een slag. Een sensatie ging door zijn ruggengraat. Bella was niet alleen geagiteerd, ze probeerde ze iets te vertellen.
Een lege kist
Op dat moment nam Sylvain een beslissing die iedereen schokte. Hij stapte naar voren, zijn handen trillend, en tilde het deksel van de kist op.
Leeg.
Heathing vulde de kerk. Zijn moeder stortte in tranen in. Vragen overspoelden de kamer. Waar was het lichaam van zijn vader? Hoe kan dit gebeurd zijn?
Toen Sylvain naar het mortuarium ging voor antwoorden, waren de medische dossiers plotseling “niet beschikbaar”. De lijkschouwer nam abrupt ontslag. Alles zat verborgen in de schaduw, en het mysterie werd uur voor uur zwaarder.
