ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Een erfenis van liefde: hoe de moed van een man het leven van negen kleine meisjes veranderde

In 1979 werd de wereld van Richard Miller verscheurd. De liefde van zijn leven, zijn vrouw Anne, was overleden en liet hem achter in het aangezicht van een toekomst zonder haar aan zijn zijde. Hun gemeenschappelijke dromen van een gezin leken te vervagen met zijn dood, en hoewel de wereld hem ertoe aanzette om verder te gaan, om te hertrouwen, kon Richard Anne’s laatste woorden niet loslaten: “Laat de liefde niet met mij sterven. Geef hem een plek om te gaan.

Het waren deze woorden die Richard op een pad leidden waarvan hij nooit had gedacht dat hij het zou nemen. En het waren deze woorden die hem uiteindelijk in het leven van negen kleine meisjes leidden, allemaal verlaten, alleen en afgewezen door de wereld.

In 1979 adopteerde hij negen zwarte babymeisjes die niemand wilde – wat ze zijn... Richard Miller | Op TikTok

De storm die alles veranderde

Op een noodlottige avond, terwijl er buiten een storm woedde, stond Richard in de gangen van het Sint-Jansweeshuis. Van Mary. Hier woonden negen zussen, in de steek gelaten door hun biologische ouders. Hoewel gescheiden van de wereld die ze hadden gekend, bleven hun banden met elkaar intact. Maar niemand had ooit interesse getoond om ze allemaal samen te adopteren.

Ze bevonden zich alleen in de wereld, huilend in het weeshuis, verlangend naar een gezin. Richards hart leed onder de aanblik van deze onschuldige kinderen, maar hij wist wat hij moest doen. Zonder aarzeling rukte hij op en sprak hij de woorden die alles zouden veranderen:

“Ik neem ze wel. Elk van hen.

De Perryverse - In 1979 adopteerde hij negen kleine zwarte meisjes die niemand wilde - wat ze 46 jaar later werden, zal je sprakeloos achterlaten... Richard Miller’s wereld speelde zich af in 1979

De wereld heeft het niet begrepen

Het is gemakkelijk om Richards daden te zien als die van een man die een groot hart en een immens vermogen tot liefde had, maar de wereld om hem heen kon hem niet op deze manier zien. Maatschappelijk werkers twijfelden aan hem. Zijn familieleden lachten hem uit. Buren fluisterden: “Wat doet een blanke man door negen zwarte meisjes op te voeden? »

Voor velen leek het dwaas. Waarom zou iemand zoveel opofferen om kinderen op te voeden dat niemand anders dat wil? Maar voor Richard was het antwoord eenvoudig. Hij had Anne beloofd dat de liefde niet met haar zou sterven, en hier, voor hem, waren er kinderen die liefde nodig hadden, kinderen aan wie hij het kon aanbieden.

Richard verkocht zijn eigendom, werkte als een dubbel team en deed alles wat hij kon om de meisjes te ondersteunen. Hij bouwde negen wiegjes met de hand en werkte onvermoeibaar om een huis te creëren voor het gezin dat hij net had opgericht.

De rol van gemeenschapsondersteuning

Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️

Advertentie

ADVERTISEMENT

Laisser un commentaire